Plac Miast Partnerskich w Sanoku

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
plac Miast Partnerskich
Ilustracja
Widok od ulicy Tadeusza Kościuszki
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac Miast Partnerskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „plac Miast Partnerskich”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „plac Miast Partnerskich”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „plac Miast Partnerskich”
Ziemia49°33′34,6″N 22°12′07,0″E/49,559611 22,201944
Multimedia w Wikimedia Commons

Plac Miast Partnerskich – plac w Sanoku.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Plac jest umiejscowiony w centrum Sanoka, w dzielnicy Śródmieście przy ulicy Tadeusza Kościuszki, przylegającej do niego od strony północnej. Od strony zachodniej przylega do ulicy Feliksa Gieli, od strony wschodniej do ulicy Ignacego Daszyńskiego[1]. Naprzeciw placu znajduje się kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 22. Jego powierzchnia wynosi ok. 1500 m²[1].

Był zwany Placem Wolności[1]. Obecną nazwę placu nadano dla upamiętnienia współpracy międzynarodowej Sanoka z miastami partnerskimi. Są nimi Reinheim (Niemcy), Kamieniec Podolski (Ukraina), Gyöngyös (Węgry), Humenné (Słowacja), Östersund (Szwecja) - wymienione na tablicy na placu oraz Cestas (Francja), Fürstenwalde/Spree (Niemcy), Białogród nad Dniestrem (Ukraina).

Na obszarze placu znajduje się skwer trawiasty, rabaty kwiatowe, alejki, fontanna, ławki oraz obiekty upamiętniające (tablice i drzewa pamiątkowe)[1].

Do 1. połowy XX wieku na obszarze obecnego placu (w obecnym położeniu pomnika-kotwic) stał dom blacharza Walacha, tzw. „Walachówka”[2].

Obiekty upamiętniające[edytuj | edytuj kod]

Polnik – kotwice z 1966
Fontanna z rzeźbą „Dziewczynka w deszczu”. Za nią kamienie pamiątkowe
  • Pomnik-kotwice, upamiętniający wodowanie statku morskiego MS Sanok, które miało miejsce 13 maja 1966 roku[3][4]. Drobnicowiec został zbudowany w stoczni Aalberg (Dania) i 13 września 1966 roku przekazany Polskim Liniom Oceanicznym, które w 1987 roku zbyły go. Inicjatorką powstania pomnika była Maria Styrkosz. Stanowią go dwie żelazne kotwice na postumencie z brył kamiennych o kształcie sześcianów[5]. Kotwice przekazał Michał Ziółkowski z firmy Hartwig. Monument został odsłonięty na placu kilka miesięcy po wodowaniu statku. Na monumencie umieszczono inskrypcję o treści: Na pamiątkę wodowania statku m/s „Sanok” 13.09.1966[6][7].
  • Rzeźba „„Dziewczynka w deszczu”, także jako „Dziewczynka (bądź „panienka”) z parasolem”, umieszczona w fontannie[8]. Została ufundowana przez sanockich przedsiębiorców i zainstalowana w listopadzie 2004[9][10], autorem projektu był Adam Przybysz[11], wsparcia finansowego przy powstaniu udzielił Podkarpacki Bank Spółdzielczy[12].
  • Trzy kamienie z tablicami pamiątkowymi poświęcone historii współpracy Sanoka z Reinheim i Humenném oraz trzeci upamiętniający generalnie międzynarodową współpracę partnerską Sanoka i dotyczący fontanny umieszczonej na środku placu[4].
    • Kamień z inskrypcją: X Jahre Partnerschaft – X lat współpracy Reinheim Sanok 1994-2004. Odsłonięty 24/25 lipca 2004[13].
    • Kamień z inskrypcją: X lat partnerstwa – X rokov partnerstva Humenne Sanok 1996-2006.
    • Kamień z inskrypcją: Fontanna partnerstwa miast. Z inicjatywy Regionalnej Izby Gospodarczej fontannę ufundowali i wykonali przedsiębiorcy sanoccy dla mieszkańców miasta. Wymienieni fundatorzy i zespół projektantów. Sanok 2004 r.
    • Rzeźba lwa na postumencie, dla upamiętnienia 20-lecia współpracy partnerskiej miast Sanoka i Reinheim; odsłonięta podczas uroczystości rocznicowych 2 sierpnia 2014; inskrypcja głosi: Reinheim Sanok 1994–2014[14].
  • Drzewa pamiątkowe:
    • Klon pospolity zasadzony dla upamiętnienia dziesięciolecia współpracy partnerskiej Sanoka z niemieckim miastem Reinheim, nazwany od imienia burmistrza Reinheim, Karla Hartmanna. Inskrypcja na tabliczce: Karl. Klon pospolity / acer platnoides. Dziesięciolecie partnerstwa miast Sanok – Reinheim. Lipiec 2004 r.. Został zasadzony w trakcie obchodów jubileuszu 10-lecia współpracy między miastami w 2004 roku.
    • Klon pospolity zasadzony dla upamiętnienia dziesięciolecia współpracy partnerskiej Sanoka ze słowackim miastem Humenné, nazwany od imienia burmistrza Humennégo, Vladimíra Kostilníka. Inskrypcja na tabliczce: Vladimir. Klon pospolity / acer platnoides. Dziesięciolecie partnerstwa miast Sanok – Humenne. Październik 2006. Został zasadzony w trakcie obchodów jubileuszu 10-lecia współpracy między miastami w dniach 6-7 października 2012 roku[15].
    • Klon kulisty zasadzony dla upamiętnienia dziesięciolecia współpracy partnerskiej Sanoka z węgierskim miastem Gyöngyös, nazwany jego imieniem. Inskrypcja na tabliczce: Gyöngyös. Klon kulisty / acer globossum. Dziesięciolecie partnerstwa miast Sanok – Gyöngyös. Sierpień 2013. Odsłonięcia dokonali burmistrzowie obu miast[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Piotr Kutiak: Królewskie Wolne Miasto Sanok. Zieleńce. Plac Wolności. sanok-przyroda.website.pl. [dostęp 2013-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)]. (pol.).
  2. ↑ Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. po 128 (8. fotografia).
  3. ↑ Marcin Kandefer. Dusza zaklęta w statku. „Tygodnik Sanocki”, s. 3-4, Nr 30 (194) z 28 lipca 1995. 
  4. ↑ a b Spacer po mieście. gminasanok.pl. [dostęp 2012-07-21]. (pol.).
  5. ↑ Obelisk z tablicą upamiętniającą. ekobiebrza.pl. [dostęp 2012-07-21]. (pol.).
  6. ↑ Jan Musiał. „Zabijanie gwoździa w głowę”. „Nowiny”, s. 5, Nr 297 z 31 grudnia 1977 i 1 stycznia 1978. 
  7. ↑ Franciszek Oberc: Pomniki i tablice pamiątkowe Sanoka. Sanok: 1998, s. 12-13. ISBN 83-909787-1-7.
  8. ↑ Sanok - Fontanna „Dziewczynka w deszczu”. turystykadzieci.pl. [dostęp 2012-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)]. (pol.).
  9. ↑ Panna z... suchą głową. „Tygodnik Sanocki”. Nr 46 (679), s. 1, 12 listopada 2004. 
  10. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 446, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  11. ↑ Jolanta Ziobro. Zostawić po sobie maleńki ślad. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 50 (1199) z 12 grudnia 2014. 
  12. ↑ Joanna Kozimor, Panna z ...suchą głową, Tygodnik Sanocki nr 46 (679) z 12 listopada 2004, s. 1.
  13. ↑ Dziesięć lat razem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 31 (664), s. 1, 30 lipca 2004. 
  14. ↑ Joanna Kozimor. Z sanocką gościnnością. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, Nr 32 (1182) z 8 sierpnia 2014. 
  15. ↑ Waldemar Och, Kalendarium sanockie 2005-2010, Rocznik Sanocki, Tom X, Rok 2011, Sanok 2011, s 266.
  16. ↑ Dziesięć lat współpracy. „Tygodnik Sanocki”, s. 3, Nr 33 (1132) z 23 sierpnia 2013. 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Ulice i place w Sanoku
Ulice
Place
Inne

Herb Sanok

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plac_Miast_Partnerskich_w_Sanoku&oldid=67972062”